Παιδιά δεν είχαν ο Άνθονι Σέρνα και η σύντροφός του, κ. Γουάϊλντ, και ο σκύλος ήταν το μωρό τους. Μάλιστα, για να κοιμηθεί το βράδυ το τυχερό σκυλί, έπρεπε ο κύριός του να το νανουρίζει στην αγκαλιά του. Πράγμα που νευρίασε μια βραδιά τη σύντροφό του και του έβαλε τις φωνές. Όταν το σκυλί άρχισε να τρέμει από το φόβο του, ο Άνθονι Σέρνα, σε αναβρασμό ψυχής, όπως είπε αργότερα, άρπαξε ένα σύρμα που βρήκε μπροστά του και έπνιξε τη σύντροφό του. Στη συνέχεια, την έθαψε στην πίσω αυλή του σπιτιού του.
Όταν αποκαλύφτηκε το έγκλημά του, ανέφερε την αιτία που τον έσπρωξε σ' αυτό, δηλώνοντας ότι ήταν "εκτός εαυτού".
Στην προανάκριση, ο συνήγορος υπεράσπισης του δράστη είπε ότι ο πελάτης του για χρόνια ήταν θύμα κακοποίησης της συντρόφου του.
Η αέναη πορεία ενός ανθρώπου, που κοιτά έντονα, επίμονα και άκοσμα, μέσα στο έξω, ή έξω από το μέσα, ή κάτι τέτοιο …νομίζω;
"ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ : ΧΑΝΟΥΜΕ τους ΜΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ...ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ τους ΜΑΛΑΚΕΣ!!!"
(σε ότι αφορά την απουσία των πολιτικών από την αναζήτηση της Μαλακίας, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ψάχνουμε σε νέα πεδία!!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου